to the top...
Door: Roos en Marijke
Blijf op de hoogte en volg Jos
28 April 2017 | Tanzania, Mikumi
Zoals beloofd hier dan de aanvulling van de groep die naar de waterval is gelopen.
In een ganzenpas liepen wij achter elkaar de berg op. Vol goede moed. Regelmatig stopte de gids om uitleg te geven over de bomen. Veel hiervan wordt gebruikt voor medicinale toepassingen Die uitleg kwam goed van pas om weer op adem te komen.
Naar mate we hoger kwamen werden wij steeds stiller. Niet omdat we niets meer te vertellen hadden, maar omdat het pad steeds steiler werd. Goed opletten waar we liepen, want het was erg modderig, en moeilijk begaanbaar.
Na een uur klimmen kwamen we bij de eerste rustplaats, waar we al konden genieten van een prachtig uitzicht op de waterval.
De gids wees ons het begin van de het ontstaan van de waterval aan, waar hij met ons naar toe wilde gaan. Dit was even schrikken, want dit lag toch wel hééél erg hoog. Hij gaf aan dat we er nog een uur over zouden doen.
Er waren een paar fanatiekelingen, die deze stap wel aan durfden, maar we zouden kijken hoever we zouden komen. De anderen zouden dan op onze rugzakken letten. (hahaha lief hé!!)
Oké , dus nadat we een broodje” bacon met egg “hadden genuttigd, zijn de “fanatieke zitters” blijven zitten en de andere fanatiekelingen hebben hun weg vervolgd.
Het bleef opletten, dus lekker even tussendoor kletsen ging echt niet.
Al klimmend, klauterend en struikelend kwam het geluid van de waterval steeds dichterbij.
Onderweg kwamen we mensen tegen die ons een hart onder de riem staken door te zeggen: ” Your almost there”.
Pfffff gelukkig, want we kregen het steeds heter en het ging steeds moeizamer.
Yes en daar op die grote hoogte, werd onze moeite meer dan beloond door een adembenemend uitzicht over de savanne. Door de hevige regenval van de laatste tijd, konden we bij de waterval niet zwemmen vanwege de sterke stroming.
Jos waarschuwde ons, als een goede begeleider betaamt, dat we niet te dicht bij de rand moesten komen, bang dat we mee gesleurd zouden worden. Ofschoon we dan wel sneller beneden zouden zijn.
Nadat we nog even genoten hebben van het ontstaan van de waterval, gingen we terug naar onze “fanatieke zittenblijvers” .
Door de gladde en glibberige ondergrond ging het naar beneden gaan zowaar moeizamer dan het klimmen naar boven. Daarom was de tak die wij als stok konden gebruiken een uitkomst.
Onderweg pikten wij de achterblijvers, die goed op onze rugzakken hadden gelet (hahaha) op en liepen terug naar onze “VIP”auto.
Oh ja nog even erbij vermelden: dat een aantal total strangers ons feliciteerden met een applaus dat we de top van de hoogste waterval van Tanzania hadden bereikt.
Het was een avontuurlijke tocht die we niet snel zullen vergeten.
In een ganzenpas liepen wij achter elkaar de berg op. Vol goede moed. Regelmatig stopte de gids om uitleg te geven over de bomen. Veel hiervan wordt gebruikt voor medicinale toepassingen Die uitleg kwam goed van pas om weer op adem te komen.
Naar mate we hoger kwamen werden wij steeds stiller. Niet omdat we niets meer te vertellen hadden, maar omdat het pad steeds steiler werd. Goed opletten waar we liepen, want het was erg modderig, en moeilijk begaanbaar.
Na een uur klimmen kwamen we bij de eerste rustplaats, waar we al konden genieten van een prachtig uitzicht op de waterval.
De gids wees ons het begin van de het ontstaan van de waterval aan, waar hij met ons naar toe wilde gaan. Dit was even schrikken, want dit lag toch wel hééél erg hoog. Hij gaf aan dat we er nog een uur over zouden doen.
Er waren een paar fanatiekelingen, die deze stap wel aan durfden, maar we zouden kijken hoever we zouden komen. De anderen zouden dan op onze rugzakken letten. (hahaha lief hé!!)
Oké , dus nadat we een broodje” bacon met egg “hadden genuttigd, zijn de “fanatieke zitters” blijven zitten en de andere fanatiekelingen hebben hun weg vervolgd.
Het bleef opletten, dus lekker even tussendoor kletsen ging echt niet.
Al klimmend, klauterend en struikelend kwam het geluid van de waterval steeds dichterbij.
Onderweg kwamen we mensen tegen die ons een hart onder de riem staken door te zeggen: ” Your almost there”.
Pfffff gelukkig, want we kregen het steeds heter en het ging steeds moeizamer.
Yes en daar op die grote hoogte, werd onze moeite meer dan beloond door een adembenemend uitzicht over de savanne. Door de hevige regenval van de laatste tijd, konden we bij de waterval niet zwemmen vanwege de sterke stroming.
Jos waarschuwde ons, als een goede begeleider betaamt, dat we niet te dicht bij de rand moesten komen, bang dat we mee gesleurd zouden worden. Ofschoon we dan wel sneller beneden zouden zijn.
Nadat we nog even genoten hebben van het ontstaan van de waterval, gingen we terug naar onze “fanatieke zittenblijvers” .
Door de gladde en glibberige ondergrond ging het naar beneden gaan zowaar moeizamer dan het klimmen naar boven. Daarom was de tak die wij als stok konden gebruiken een uitkomst.
Onderweg pikten wij de achterblijvers, die goed op onze rugzakken hadden gelet (hahaha) op en liepen terug naar onze “VIP”auto.
Oh ja nog even erbij vermelden: dat een aantal total strangers ons feliciteerden met een applaus dat we de top van de hoogste waterval van Tanzania hadden bereikt.
Het was een avontuurlijke tocht die we niet snel zullen vergeten.
-
28 April 2017 - 07:31
Arida:
Wat een prestatie, en belevenis Roos was je een doorzetter of zittenblijver? Ik denk Martin denk ik de laatste. of vergis ik me toch!!!!
-
28 April 2017 - 10:36
De Blaauwtjes:
Weer een leuk verhaal, jammer dat er niet in staat wie naar boven zijn gegaan. -
28 April 2017 - 11:35
Marese.:
Wat zullen jullie goed geslapen hebben na die zware klimtocht .ben benieuwd
naar de foto's .wij hebben koningsdag op het pancratius plein gevierd,dat was ook vermoeiend -
28 April 2017 - 15:33
Piet Van Schendel:
Prachtig avontuur en het geeft natuurlijk een geweldig gevoel als je weer beneden bent "dit heb ik toch maar gepresteerd" -
28 April 2017 - 17:47
Coby:
Goed gedaan. Zijn trouwens allemaal leuke reisverslagen. -
29 April 2017 - 01:59
To Fuhren:
Nou zeg, jullie hebben geen sportschool nodig voorlopig. Een goede test voor het doorzettingsvermogen en ook jullie conditie !!Maar het resultaat was wél de moeite waard. Goed gedaan hoor .Tenminste voor de fanatiekelingen. Maar de zittenblijvers hadden toch ook al een flinke prestatie geleverd.
Zowat kun je niet verzinnen als je thuis op de bank zit.
Wél een heel leuk gebeuren en ook weer een leuk verslag.
Roos en Marijke en ook alle anderen van de groep,nog veel plezier , uitdagingen en fijne belevenissen gewenst.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
