Wachten op Stanley....

Zo vandaag ben ik weer eens aan de beurt om het blog te schrijven. Ik dacht: “zo dat is makkelijk, een reisdag” , maar “helaas” er zijn toch weer een aantal mooie dingen gebeurd.
Zoals gisteren in ons blog te lezen was dat Stanley gisterenavond zou komen, bleek dus al niet te kloppen. Hij stuurde Jos een sms dat hij morgenochtend (lees vandaag) om 05.30 uur kwam.
Oké geen probleem.
Voor ons was het deze keer dus een korte nachtrust, want we moesten om 4.45 er uit.
Wat bleek: geen stroom!!!! Ach ja back to basic. Met kaarslicht naar de wc, douchen, inpakken enz. En dan naar de receptie lopen met onze reistassen, in het donker!!!
Daar dan wachten op Stanley: komt hij wel op tijd?????? Maar na een kwartiertje wachten, hoorden wij een auto. Jos naar de ingang en ja hoor daar stond Stanley met Esther. En konden we dus om 6.00 uur vertrekken. (mooi op tijd voor Afrikaanse begrippen) op weg richting Arusha. (560 km)
Na een 15 minuten rijden werd het gelukkig lichter.
En konden we weer heel veel genieten van allerlei zaken. Heel veel marktkraampjes, dorpjes ed.
Onderweg zagen we een waslijn met kranten eraan. De mensen waren de krant aan het lezen. Is ook een manier.
De chauffeur stopte rond 9.00 uur zodat wij ons “ontbijtpakketje” konden nuttigen. Even een toilet bezoeken en dan weer op weg.
Na een tijdje moesten er een aantal mensen plassen, maar ja waar kun je dat doen?
Geen probleem: Stanley stopt en wij gaan allemaal achter de struiken. De “bushwc” en eens even de benen strekken.
Onderweg zagen we ook heel veel kuddes (geiten, koeien) die regelmatig langs de weg liepen en ook regelmatig OP de weg. Dus Stanley: toeteren!!!!!! En dan liepen de dieren rustig naar de kant.
Het waren niet alleen de dieren die op /langs de weg liepen/stonden, maar ook heel veel politieagenten.
We zijn 5 (!!!!) keer staande gehouden door de politie. Chauffeur had 2 keer een bekeuring gekregen: eentje voor te hard rijden en de ander voor inhalen bij een door getrokken streep. BALEN voor Stanley.
Rond 14.30 uur arriveerden we in Moshi. Mooi op tijd. Daar even een heerlijke dubbele cappuccino gedronken en pannenkoeken gegeten. Maar voordat de pannenkoeken klaar waren, konden de vrouwen het niet laten om de nog even “geld in te wisselen voor kassabonnen” . Marijke en ik zelf hebben een leuke broek gekocht.
Opvallend van deze stad is dat niet alleen de hoofdwegen geasfalteerd zijn, maar ook de zijwegen. Ook zijn er grotere gebouwen te zien. En…. We hebben nog meer blanke mensen gezien. Het is een toeristenstad, waar veel mensen komen om te starten voor de klim van “de kilimanjaro”. Verschillende mensen in onze groep hebben hun conditie verbeterd door een paar keer de “kilimanjaro” te “beklimmen”.
Om 16.00 zijn we vertrokken naar het logeeradres van deze avond: het buitenverblijf van dokter Jerome en zijn vrouw Lieveke uit Voerendaal. Onderweg gezocht naar de hoogste berg, maar helaas hij was “gecloud”. Lag in de wolken.
Voorbij het vliegveld van Arusha werden wij opgehaald door Jeroen, want zijn huis was wat moeilijk te vinden.
Al rijdend door een bewaakt gebied, zagen we zebra’s en impala’s.
En daar tussen de bomen lag ons logeeradres.
Wauw super.
Nadat we onze kamers hadden “uitgezocht” hebben we onder het genot van een glaasje wijn /blikje bier, genoten van de tuin. Al zittend in de “kantien” hebben we onze verhalen aan Jeroen verteld over Mikumi.
Al pratend over onze belevenissen, begon het te regenen. Jammer dat het dak gemaakt was van de tak van de bloem van de sisal-plant. Ziet er wel heel mooi uit, maar helaas is het dan niet waterdicht. Misschien een idee: golfplaten gebruiken???
Gelukkig was het maar een heel minimaal buitje. En konden we er nog even genieten.
Daarnet een heerlijke maaltijd voor geschoteld gekregen.
Super bedankt Jeroen en jammer dat Lieveke er niet bij was.
Het was een vermoeide reisdag, maar weer heel veel beleefd.