hoezo vrij/luie dag??????
Door: Jenny
Blijf op de hoogte en volg Jos
25 April 2017 | Tanzania, Mikumi
Vandaag stond eigenlijk een vrije dag gepland, maar zo met en met liep het verloop van de dag langzaam maar zeker vol.
We gingen om negen uur ontbijten – Marijke en Sabina waren al om acht uur gaan zwemmen - en daarna gingen we met de bejachi naar het ziekenhuis om kleren en knuffels te sorteren voor de buitenpostbezoekjes, de armste families van de omgeving en de patiënten – groot en klein – van het ziekenhuis.
Jos had namen doorgekregen van families die heel erg gebaat zouden zijn met een voedselpakket…..die gezinnen varieerden in samenstelling van drie tot tien personen en dus trokken wij met z’n allen – voorzien van tien grote stevige tassen – richting een van de winkeltjes. [ die dicht in de buurt van het ziekenhuis liggen ] en een supermarkt, waar de meer luxere dingetjes te koop waren zoals koekjes en zoet broodbeleg.
Elk voedselpakket bevat 3 of 5 kg rijst, 3 of vijf kg meel, 3 of 5 kg bonen, 1 of 3 liter olie – om te bakken – [ er was maar 1 fles van 3 liter te krijgen en ze hadden ook maar acht kleine flesjes olie, terwijl we tien pakketten wilden vullen ] 3 kg suiker, 1 pond zout,3 pakjes verschillende soorten koekjes en een emmertje pindakaas. Al naar gelang de grootte van het gezin.
Mama Rama vergezelde ons bij het winkelavontuur… zij was een grote hulp als tolk, het aangeven van de benodigde hoeveelheden, bij het nakijken van de kwaliteit en zij zorgde er ook voor dat Baba Rama met de auto kwam voor het vervoer van de spullen…. Dit scheelde ons veel gesjouw, zweetdruppels, pijn in de rug en andere ongemakken in de hitte – die voor ons zeer ongewoon is. In de tussentijd was een gedeelte van de groep op bezoek gegaan bij een familie, wiens huis een dak gesponsord kreeg van de groep.
Tussen de bedrijven door hadden we tijd voor de lunch, die bestond uit breekbrood met nutella, een soort van vierkante oliebollen, bananen, nootjes en sinaasappels.
De families, die op het lijstje stonden, werden ingeseind dat zij zich konden melden tussen twee en drie uur. Zij waren zo blij en dankbaar dat zij zelf kleren voor de kinderen uit mochten zoeken en ook nog een tas gevuld met voedingsmiddelen mee kregen…..ze wisten niet hoe vaak ze dank-je-wel moesten zeggen..
Aansluitend kregen we nog een rondleiding door de ziekenhuisgebouwen door Lotte – een stagiaire, die een opleiding voor verpleegkundigen volgt. Hier hebben we bij de pas geboren baby ’s sokjes en mutsjes uitgedeeld en op de kinderafdeling hebben we toen ook nog knuffels gegeven aan de kinderen die er verbleven.
Al met al duurde het geheel tot ca. vier uur voordat we weer terug gingen naar de lodge…. Daar zijn we heel snel het zwembad ingedoken om af te koelen…
Om 19.00 uur gingen we samen dineren en toen kwamen Ilala en Fadhili nog om de dag van morgen door te nemen….
We gingen om negen uur ontbijten – Marijke en Sabina waren al om acht uur gaan zwemmen - en daarna gingen we met de bejachi naar het ziekenhuis om kleren en knuffels te sorteren voor de buitenpostbezoekjes, de armste families van de omgeving en de patiënten – groot en klein – van het ziekenhuis.
Jos had namen doorgekregen van families die heel erg gebaat zouden zijn met een voedselpakket…..die gezinnen varieerden in samenstelling van drie tot tien personen en dus trokken wij met z’n allen – voorzien van tien grote stevige tassen – richting een van de winkeltjes. [ die dicht in de buurt van het ziekenhuis liggen ] en een supermarkt, waar de meer luxere dingetjes te koop waren zoals koekjes en zoet broodbeleg.
Elk voedselpakket bevat 3 of 5 kg rijst, 3 of vijf kg meel, 3 of 5 kg bonen, 1 of 3 liter olie – om te bakken – [ er was maar 1 fles van 3 liter te krijgen en ze hadden ook maar acht kleine flesjes olie, terwijl we tien pakketten wilden vullen ] 3 kg suiker, 1 pond zout,3 pakjes verschillende soorten koekjes en een emmertje pindakaas. Al naar gelang de grootte van het gezin.
Mama Rama vergezelde ons bij het winkelavontuur… zij was een grote hulp als tolk, het aangeven van de benodigde hoeveelheden, bij het nakijken van de kwaliteit en zij zorgde er ook voor dat Baba Rama met de auto kwam voor het vervoer van de spullen…. Dit scheelde ons veel gesjouw, zweetdruppels, pijn in de rug en andere ongemakken in de hitte – die voor ons zeer ongewoon is. In de tussentijd was een gedeelte van de groep op bezoek gegaan bij een familie, wiens huis een dak gesponsord kreeg van de groep.
Tussen de bedrijven door hadden we tijd voor de lunch, die bestond uit breekbrood met nutella, een soort van vierkante oliebollen, bananen, nootjes en sinaasappels.
De families, die op het lijstje stonden, werden ingeseind dat zij zich konden melden tussen twee en drie uur. Zij waren zo blij en dankbaar dat zij zelf kleren voor de kinderen uit mochten zoeken en ook nog een tas gevuld met voedingsmiddelen mee kregen…..ze wisten niet hoe vaak ze dank-je-wel moesten zeggen..
Aansluitend kregen we nog een rondleiding door de ziekenhuisgebouwen door Lotte – een stagiaire, die een opleiding voor verpleegkundigen volgt. Hier hebben we bij de pas geboren baby ’s sokjes en mutsjes uitgedeeld en op de kinderafdeling hebben we toen ook nog knuffels gegeven aan de kinderen die er verbleven.
Al met al duurde het geheel tot ca. vier uur voordat we weer terug gingen naar de lodge…. Daar zijn we heel snel het zwembad ingedoken om af te koelen…
Om 19.00 uur gingen we samen dineren en toen kwamen Ilala en Fadhili nog om de dag van morgen door te nemen….
-
25 April 2017 - 21:13
Arida:
Hallo Roos heb me gemeld voor de mailinglijst dus. blijf ik op de hoogte. -
25 April 2017 - 21:20
Jan:
Zo nu kan ik jullie ook volgen -
25 April 2017 - 21:42
Jan Winands:
Een hele ervaring rijker en voor een goed doel groeten jan -
26 April 2017 - 00:14
Jillin:
Super om weer zo'n mooi verhaal te lezen! Ik weet zeker dat de mensen heeeeel erg dankbaar zijn voor wat zij allemaal gekregen hebben. Erg leuk om jullie ervaringen in dit prachtige land met liefdevolle mensen te kunnen volgen op een afstandje. Ik kijk uit naar de volgende blog en jullie ervaringen!
Groetjes Jillin -
26 April 2017 - 08:56
Enak, Annebeth, Jens En Olivia:
Hallo allemaal,
Wat een mooie avonturen lezen we iedere dag. Blijf dit vooral zo volhouden! We wensen jullie allemaal nog veel belevenissen toe.
Groeten,
Enak, Annebeth, Jens en Olivia
PS Jens zegt de hele dag: opa oma Tanzania. -
26 April 2017 - 17:58
Toos Ruiters:
Hallo Jenny,
Ik weet niet of je je mijn nog herinnert.Ik heb met jou gevolleybald in een ver verleden.
Ik hoorde van José Consten dat je naar Mikumi ging . Zij heeft mij ook de link doorgestuurd van deze pagina.Ik ben vaak in Mikumi geweest in het St Kizito hospitaal samen met mijn man Nico.
Hij is er ook nog enkele keren zonder mij geweest.Hij is de architect van de maternity.
Ik volg met veel plezier jullie blog. Wil je Mama Rama en Baba Rama de groeten van ons doen.
Ook sister Atoesa en sister Flavia? Wij hebben mooie herinneringen aan hen.
Veel plezier daar in Mikumi en denk eraan ,een rustige dag bestaat daar niet.
Er gebeurt altijd iets.
Groetjes van Toos Ruiters.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
